انجمن نویسندگان و شاعران ایران (انوشا)

باز با یاد تو بیمار و پریشانم نگار،،،،،،چون پریشان تو در حالی به سامانم نگار

کلبه احزان ز حجران تو من کردم بنا،،،،،،خود پریشان کلبه احزان پس چه سامانم نگار

گرچه دورانی گذشت و هجر تو پایان نیافت،،،،،،،من هنوز مسحور آن سرو خرامانم نگار

امشبم من بودم و پروانه بود و دل و گل،،،،،،،،جای شمع خالی درین ملک سلیمانم نگار

خرم آنروزی که دیدار تو را تازه کنم،،،،،،،،دایما آنروز چون مرغی غزلخوانم نگار

بغض هارا بقچه کردم در کتاب شعر خود،،،،،،هر زمان گویم غزل با درد گریانم نگار

درد عشقت یادگاری شد به امید وصال،،،،،،تا ابد یادت درین کلبه بیافشانم نگار

تو سفر کردی و من ماندم به یادت در خزان،،،،،با دل پیر از خزان هاتف دورانم نگار