انجمن نویسندگان و شاعران ایران (انوشا)

در خانه پدر مرید شیطان شده است

دار نادانی زاهد به گریبان حَلاج​​​​​​

😔

دنیا همه گشتم به خیالم خبری بود

ای در نگهت چشمه جوشان صداقت
بنگر من مشتاق به یک نیم نگاهت

در این زمانه که هیچش حساب نیست

با ما جهان تکان نخورد بی ما جهان کَکَش نگزد

تنها تحمل غمها و حسرت و غم دوران

درین گذر گه حسرت کسی کسی نشناسد

چه گویمت که ازین دل چه میکشم ز فراقت

تو آن بُدی که برفتی بگفتمت به سلامت

ای درد بمان بامن دیگر به تو خو کردم

سیگار به لب دارم می را به سبو کردم

اسرار میان ما در شعر نمیگنجد

سیگارومی وسازم،با این دو سه خو کردم

درد فراقت

ای دست تو آغشته با خون دل زارم

میبایست مینوشتمش

زمانه رفت و مارا ندید.

بی قرارم که بیایی به دیدنت بنشینم

ببین چه کرده ای با من که دائما به حزینم

شعری که سروده شده بر اثر واگیر

دلشوره وصالاثر خانم لطفی

آن سخن هایی که در مستی خود میگویم

بهتر از آنچه به بیداری خود میگویم

________________________________________________

حالم خراب است و سه تارم شکسته است

________________________________________________

بدون شرح

1402.02.20

مردی روبروی خانه ات سیگار میکشد

                                                                  (تراوشات ذهنی یک دیوانه)

هاتف سخن بگو که چه از این قلم رواست!!!

سالها فراق تو شد همدم دلم

...

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

توجانم میدهی هردم ازان موهای خرمایی

اینک به چه چاره ای کنیم اندیشه....حالا که پس از سیاهی مرگست نه عید

باز با یاد تو بیمار و پریشانم نگار،،،،،،چون پریشان تو در حالی به سامانم نگار

سربند به سر باید

مردی ریشو

انتظار

 روزی وزیری به پیشگاه امیر خود آمد 

تا میرسد به ما گویی که وا رسد،،،،آری ز بخت ما چیزی نمیرسد

خم زلف تو دام کفر و دینست،،،،بگو بینم هنر هایت همین است؟

همان اول تو را دیدم گرفتم،،،،،سرا پایت همه فیک مبین است

گمان دارم چنان فیک است حالت،،،،،که دست آوردش از میدین چین است

جمالت معجز چین است قطعا،،،،با اسکارلت جهانسون در قرین است

من این ها را به تو گفتم ولیکن،،،،گمانم عمه ات یکجا کمین است

یقینم گر چنین از من شنفتست،،،،حسابم با کرام الکاتبین است

مرا دادم نصیحت فرد قبلی،،،،،که میگفت اجر این صحبت چنین است

کبودی پای چشم از ضربه ی کفش،،،،،ببینت  این ضربه ی عمه مهین است

مگو چون من چنین تا چون نباشی،،،،،ز کارستان او یک شما این است

برین عمه مهین صد آفرین باد ،،،،،که در عاشق کشی سحر آفرین است

مشو هاتف ز کید عمه ایمن،،،،که دایم با کمان اندر کمین است

سروده:هاتف خراسانی

ای دل ز چه آشوبی و آرام نمانی،،،،وقتست بگویی غزلی خود برهانی

چندیست خیالت دل ما ترک نکرده،،،،،ای صاحت قدسی جهان صنمایی

گر نیست مرا فرصت دیدار تو بازم،،،،من را چه بود حاصل این عمر گرانی

چون در بدرخشی و دل از کف بربایی،،،،لطف است اگر باز گذاری بتوانی

ای کاش خدایا بشود قسمت دیدن،،،،دردست اگر خانه ی معشوق ندانی

من از سر دیدار تو اینجا بنشینم،،،،،حکم است اگر عاشقی حجران بتوانی

امید بدان است که گر بگذری زین جا،،،،،مشتاق بسویت بدوم در یمانی

هاتف جگر سوخته مرحم بجز او نیست،،،،،نه نیست درین کار،باید بتوانی

هاتف،1397.7.14