انجمن نویسندگان و شاعران ایران (انوشا)

من از دنیا و آدم ها،همه بالا و پایین ها،

من از مرز و نژاد و صحبت مرد و زن و سالاری و شاهی و فقر و تنگدستی و غلط های نوشتاری،

من از چایی و سیگارم ، ازین احوال و خودکارم ، ازین دل ، قلب بیمارم ، قصوری که به گفتارم ـ نوشتارم ، سه تارم یا دوچشم دائما زارم ،عزیزانم ،

شب و روزای شخماتیک ، ازین طالع تخماتیک ، ازین قانون شلماتیک ، عدالت های پشماتیک،

ازین چشمی که میبندم ، به هر دردی که میخندم ، دهانم را که میبندم ،

ازین رحمی که تو داری ،کمانی را که تو داری ، ازین زخمی که من دارم ،

ازین زخم زبانها و ازان آش و نخوردن ها ، دهانم را که میسوزد ،

به همراه دلم ، باران که میبارد و یا دنیا نمیگذارد ،اگر خواست خدا باشد ، نمیفهمم ، چرا؟ ، شاید ، عزیزی که نمیماند ، نمی آید ، نمیخواهد ،

من از من ، شمع و پروانه ، ز هر چه اسم ریحانه ،یگانه یا ترنم ، آرش و سردار و سالار و علی و مازیار و عارف و سجاد و بهنام و حسین و احمد و ممدعلی و هر که آمد ،رفته یا مانده ،

من از خانه ،جوانی و میانسالی و پیری ،کودکی هایم ،

ویا که مال من را ،مال او را و همه در کوفتن های سر صبح و خبر داده ، نداده ،

یا من از پشت سرم ، خون دلم ، دردِِ سرم ،جان و تنم ، گوش و لب و چشم و دماغ و دست و پا و مو و ناخن ،

روزه داری و نماز و شیعه و سنی و دین و مذهب و رندی و مستی و خراباتی و پاداش و بهشت و برزخ و آنجای پر آتش _جهنم_ یا نمیدانم دگر ، خاک و گل و کشتی و آب و مرحم و دارو و دکتر یا نوای نی ،

چمیدانم دگر ، خط بد و موسیقی و از این همه فکر و نفس های به اجبار و نگفتن ها ، ز گفتن های مثل دوستت دارم ، کنارت هستم و دوری ، ازان توضیح ، توزیع حروف و دل شکستن ها ،

من از لیلی و مجنون و من از شیرین و فرهاد و من از لیلی و فرهاد و من از شیرین ، من از مجنون ،

من از عالم ، من از آدم ، من از بیداری یک صبح ، من از وقتی که میترسم ، من از بغضی که میترکد ،

من از بعضی مترسک ها ،مثال مادر و بابا و رهبر ها ، برادر ها و خواهر ها ، وکیل و مونس و همدم ، زن و بچه ، رفیق و دوست یا آشنا ،

ازین در به دری ها و ازین نادان صفت ها و ریا و این همه کذب و دروغ و راست و انصاف و قضاوت های شک دار و نظامی و گلوله ، خون و باروت و صدای ربنا حتی ...!!!

ازین پایان؛

ببین دیگر !!!

چه میبینی؟؟؟

ادامه را نمیگویم.

فقط این را بدان من خواستم این را بگویم که

فقط خسته ام...

بله دیگر نمیخواهم ...

من ...

من مرگ میخواهم.

1402.2.20